يعنى ايه لما اسمع صوت سمعته زمان او اشم ريحة شمتها فى مكان ما وزمان ما ارجع باحساسى كله للورا واحس نفس الاحساس لدرجة انى بشم الريحة نفسها وكانى عايش فى الماضى
الموهبة دى والاحساس ده غير مكتسب لانه بيتولد مع الانسان من صغره افتكرت الان انى كنت زمان برتبط اوى بالاشياء يعنى مثلا كنت فى ابتدائى امر على شجرة ...جوافة فى طريقى للمدرسة وكنت كل يوم اشم ورقها وابوسه ..تخيلو انا لما بمر عليها الان بشم نفس الريحة وافتكر صورتى وانا بالمريلة تيل نادية اللى كانت الزى الرسمى للمدرسة وقتها
كمان افتكرت انا عمى كان معاه عربية نص نقل شيفورلية موديل 84 وفى نفس السنة رحت معاه لمشوار كانت هناك شجرة قطفت منها ورقتين وقلت احتفظ بيها ذكرى رغم ان عمرى ما كنش يتعدى تسع اعوام وقتها
عرفت الان ليه الواحد بيحن للماضى كتير وبيستمتع بيه لان الماضى كنا فيه كبار باحاسيس اللى حوالينا لانهم كانو بيفرحو بينا وبينمو عندنا الاحاسيس الجميلة دى
اتذكر ابى رحمة الله عليه لما كان يشوفنى وانا فى اعدادى بردد كلمات اغنية الاطلال معها بصوت عالى وكان اخى الكبير يقولى اسمع عشان نسمع كان ابى رحمة الله عليه ينهره ويبتسم ابتسامة رضا وفخر لانى تلميذ فى اولى اعدادى وحافظ الاطلال وكان يشجعنى على كل الحاجات الجميلة اللى تنمى جوايا احاسيس لا يمكن انساها او افتقدها..رحمة الله عليك ابى ايها العظيم الجميل كم اشتاق لابتسامة عينك اللى بشوفها فى ابتسامة احمد ابنى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق